Oefeningen

oefening over verlangen
Als we op het spoor komen van ons eigen verlangen, maakt dat ons onafhankelijk van alle prikkels van buitenaf.

Onlangs deed ik met de groep van project Natuurlijk Werken de volgende oefening. Ga rustig op een stoel zitten en probeer tegelijk ontspannen, maar toch alert te zitten, het liefst los van de rugleuning. Je voeten plat op de grond en je handen in je schoot of op je benen. Richt je aandacht dan naar binnen. Eerst naar je lichaam en neem dit waar met al je zintuigen. Ben je bewust wat je voelt met je huid, wat je hoort, wat je ruikt. Ga dan met je aandacht naar je ademhaling en volg deze. Volg het ritme van je ademhaling. Dan ga je met je aandacht naar het midden van je borst en noem liefdevol je eigen naam. Dit is jouw centrum, je essentie.

Plaats jezelf dan met jouw naam in het landschap van jouw leven op dit moment. Dit landschap zijn de omstandigheden van jouw leven op dit moment. Neem dit gewoon waar, zonder het af- of goed te keuren. Dit is mijn leven op dit moment en het bevat alles wat ik nodig heb.

Verbeeld je dan onder de grond van dit landschap een klein zaadje. Dit is het zaadje van jouw verlangen. Het zaadje begint langzaam te groeien, uit het zaadje komt een klein stengeltje dat langzaam naar boven groeit. Eerst in het donker onder de grond, maar dan komt het voorzichtig boven de grond. Een klein, lichtgroen puntje dat langzaam groter wordt, dikker, langer. Er komen blaadjes aan, het groeit naar boven, totdat er boven aan de stengel een bloem verschijnt.

En in die bloem staat een woord geschreven of een kleine zin. Dat woord of die zin is jouw verlangen op dit moment. Het verlangen dat je vervult wilt zien in de komende periode van 2 of 3 of 6 maanden. Je kunt voor jezelf de tijd bepalen. Sla dit woord dan bewust op en sluit op je eigen manier deze oefening af. Schrijf dit verlangen voor jezelf op met het tijdsbestek dat erbij hoort tot dit verlangen vervuld gaat worden.

mijn volmaakte voorbeeld
Als je het contact kwijt bent met je essentie, kan het helpen om je te herinneren waar je als mens naar toe groeit. Verderop staat de oefening om je ideale dag te verbeelden. Wat je ook kunt doen is jezelf de vraag stellen; hoe zou ik met het liefste willen voelen? Hoe voel ik me in meest volmaakte toestand? We deden afgelopen donderdag deze oefening (die ik heb geleerd tijdens een training bij de Innerlijke lijn) met de mensen van project Natuurlijk Werken. Je kunt een A4-tje pakken en alle woorden opschrijven die bij je opkomen. Probeer het maar eens, vaak als je met een woord begint, komt de rest vanzelf. Je kunt ook een paar dagen later weer verder gaan of het vel weer lezen, juist als je jezelf kwijt bent en je ellendig voelt. Zelf kwam ik onder andere op de volgende woorden; onafhankelijk, mooi, blij, vrij, liefdevol, dankbaar, vitaal, fier, vergevingsgezind etc.

de kracht van het individu
Het volgende zou een oefening kunnen zijn om te letten op dat ene moment op de dag, dat je voor een individuele keuze staat. Kijk of je de wakkerheid hebt om dit moment dat door het leven zelf wordt aangereikt op te pakken en de moed hebt om wat in je opkomt, uit te voeren. En geloof dat je die kracht hebt, die kracht krijgt met de keuze die zich aandient.

wie is mijn vijand?
Stel je grootste vijand voor, die mensen die jou in je leven het meeste kwetsen of gekwetst hebben. Stel je ze voor en zeg dan tegen ze; dank je wel voor de tegenkracht die jij in mijn leven vertegenwoordigt. Je bent noodzakelijk als tegenkracht voor mij om als individu geboren te worden.

ik heb voor dit leven gekozen
Deze zondagochtend zat ik onder de grote eik in onze tuin en had ik een soort van pinkstermoment. Ik kreeg namelijk het beeld van mijn leven alsof ik er van een afstandje naar keek. Het leven van Tom Ribbens met al de gebeurtenissen die plaats gevonden hebben, alle omstandigheden die bij dat leven horen, die onlosmakelijk verbonden zijn met het leven van Tom Ribbens. Alsof Tom Ribbens een leven is waar ik van tevoren voor gekozen heb. Door deze waarneming voelde ik in mezelf liefde omhoog komen, liefde voor het leven van Tom Ribbens. Ik werd in mijn hart geraakt door onvoorwaardelijke liefde voor het leven van Tom Ribbens.

Het is een mooie oefening, je zou het een pinksteroefening kunnen noemen, om je je eigen leven voor te stellen met alle gebeurtenissen en omstandigheden die onderdeel, onlosmakelijk onderdeel zijn van dit leven. En dat jij voor dit leven gekozen hebt. Door dat stukje afstand waarmee je er naar kijkt, heb je even geen oordeel, je kijkt neutraal, als een waarnemer naar je eigen leven. Daarmee schep je ruimte voor de liefde, de onvoorwaardelijke liefde om in je leven te komen.

die kwaliteit, dat ben ik zelf
Gisteren liep ik een boekhandel binnen en zag een groot boek (biografie) op tafel liggen over Ard Schenk. Hij was een van mijn helden vroeger. Toen ik 9 jaar oud was, haalde hij zijn grootste overwinningen door 3x goud te winnen op de Olympische Spelen in Sapporo. Het jaar 1972 was toch al een jaar dat tot mijn verbeelding sprak met de Europa-cup en Wereldbeker van het Ajax van Johan Cruijff, nog een held van mij. En niet te vergeten Mark Spitz. Deze krachtpatser haalde tijdens de Olympische Spelen in Munchen 7 gouden zwemmedailles, zodat we met het hele gezin iedere avond tijdens de huldiging op televisie naar het Amerikaanse volkslied luisterden. En het was de tijd van Eddy Merckx, door wie ik de Tour de France leerde kennen.

Vrijdagavond was ik bij een verjaardag van een veertiger net als ik en het gesprek ging over ieders eerste favoriete muziekband. Die van mij was Mud en via Queen, Deep Purple, Led Zeppelin, Pink Floyd, Yes, Miles Davis en Mahavishnu, kwam ik uiteindelijk bij Frank Zappa uit.

Toen projecteerde ik onbewust de kwaliteiten die in mezelf aanwezig zijn op mensen buiten mezelf. Het is een leuke oefening om eens te kijken welke kwaliteiten dit dan zijn, die op te schrijven op een A4-tje en daar boven te zetten als je klaar bent; dit ben ik. Want dat is het natuurlijk; uiteindelijk ben ik die held zelf. Kon ik zoveel liefde voor mezelf opbrengen als voor deze helden, dan was ik zeker verlicht! Het verschil met het wel of niet projecteren buiten mezelf is dat als ik de geprojecteerde kwaliteiten mezelf toe-eigen, ik er ook verantwoordelijkheid voor moet nemen. Soms is het dan makkelijker om de held buiten mezelf te vereren en toe te juichen.

mijn ideale dag
Vaak zijn wij als mens de richting kwijt, de richting van onze groei.

Het verbeelden van je droom kan helpen om weer in contact te komen met je eigen groeirichting. Hoe doe je dat? Dat zou je als oefening kunnen meenemen in deze zomerperiode om daarna met een herboren blik ten aanzien van je eigen richting verder te gaan.

Koop een leeg boek, bv. een dummie bij de Slegte, zo’n grote of een schetsboek met grote vellen. In dat boek ga je nu op jouw eigen manier het meest ideale beeld van jouw leven uitbeelden of beschrijven. Hoe zou jouw leven eruit zien als je het helemaal mag wensen, zonder belemmering. Hoe ziet het eruit, hoe voel je je dan? Jouw volmaakte plaatje. Je kunt schrijven, je kunt tekenen, schilderen, plaatjes uitknippen uit tijdschriften. Wat je maar leuk vindt.

Als je dit nu moeilijk vindt, zou je ook nog een variatie hierop kunnen proberen. Maak een beeld van jouw meest ideale dag!

Die ben ik zelf nu aan het uitvoeren. Ik ben begonnen met een verhaal, waarvan hieronder mijn eerste momenten van de dag. Mijn meest ideale dag speelt zich af in de natuur. Ik ben op een plek waar de zon opkomt en ik voel de warmte van de eerste zonnestralen op de huid van mijn gezicht. Ik voel me vitaal, fris, alsof ik met deze dag opnieuw geboren word. Ik ben aanwezig, mijn hoofd is leeg en wordt volledig gevuld met dit eerste moment van de dag. Mijn zintuigen zijn allemaal wakker. Ik ruik het begin van deze dag, heerlijk! In deze ochtend zit heel veel energie, de energie van de ochtend. Ik voel het verlangen om te zwemmen en er is een groot meer met helder, fris water. Ik duik het water in en als ik boven kom voel ik de warmte van de zon op mijn huid. Na het zwemmen laat ik me drogen in de zon en voel ik dat ik honger heb. Ik kijk om me heen naar vruchten om me heen en vind bramen, frambozen, bessen, alles wat het bos aan eten voortbrengt. Ik eet net zolang tot ik verzadigd ben.

Verder op deze dag rijd ik paard, kom ik op een strand terecht, waar ik (natuurlijk) eerst de zee in duik, maar daarna wordt opgepikt door een luchtballon die me langs de mooiste plekjes van de planeet brengt. Als ik dan weer terugkeer op het strand ontmoet ik mijn ideale, vrouwelijke partner en dans ik met haar een samensmeltende dans zonder mezelf te verliezen. Tot slot is er op die dag een feest met alle mensen die mij een warm hart toedragen.

Wow.

Laat je verrassen door je eigen beelden over je meest ideale plaatje van je leven of je meest ideale dag.

trek eens een kaartje
Een tijdje terug had ik een ontmoeting met drie klanten van WerkWaardig, waar ik een aantal bijeenkomsten mee heb in het kader van het maken van een profiel van iemands kwaliteiten wat betreft werk. Door de ervaring bij Dorle met de natuur had ik de medicijnkaarten gekocht met prachtige afbeeldingen van (totem) dieren en vroeg aan de mensen om een kaart te trekken en vanuit die kaart iets te zeggen over zichzelf. Sterk dat ik zelf ‘de zalm’ trok. Het dier dat tegen de stroom in zwemt, wat ik kon betrekken op mijn groei als individu tegen de stroom van het collectief in. In het boekje bij de kaarten stond over de zalm: mensen met de kracht van Zalm maken de cirkel rond, maken af waaraan ze beginnen en sluiten belangrijke gebeurtenissen in het leven en levenscycli af. Precies zoals ik mijn innerlijk punt ervaarde in de sessie bij Dorle.

Het is soieso een leuk idee om af toe eens een kaart te trekken voor jezelf, bv. als je een vraag hebt of als ondersteuning voor de dag. De kaarten die ik zelf heb en regelmatig gebruik zijn: de waterkaarten van Emoto, deugdenkaarten van Linda Popov, de Je kunt het kaarten van Louise Hay, knuffelkaartjes van Yvonne van Meteren en Margot Pieters en de enneagramkaarten van Riso en Hudson. En nu dus ook de medicijnkaarten van Jamie Sams & David Carson met illustraties van Angela Werneke.

het vervullen van mijn liefste wens
Dat gaat zo. Schrijf eerst op een groot vel al jouw wensen op. Zoveel als je maar wilt. Denk daarbij aan de wereld van mogelijkheden, nog even zonder beperkingen, ja maar-en, beren op de weg. Dit kunnen wensen zijn concrete, materiële, maar ook bijvoorbeeld hoe je zou willen zijn of hoe je je het liefst zou willen voelen.
Als je ze allemaal hebt, kies je er een uit die je in volgend jaar vervult zou willen zien.
Wat slim is, dat je hier ook een tijd aan verbindt. Dus die en die wens wil ik op die datum vervult zien. Dan schrijf je die wens en de datum op een papiertje.
Daar kun je verschillende dingen mee doen; hem met een vuurpijl de lucht in schieten met oud en nieuw. Dat doen we ieder jaar bij project Natuurlijk Werken met alle deelnemers. Je kunt het papiertje ook in een groot vuur verbranden (als je dat doet op het moment dat de vuurpijl afgaat of wordt verbrand aan je wens denken). Wat je ook kunt doen is het papiertje ergens stoppen waar je het weer vergeet, in een laadje of in een boek.
Het idee is dat je de wens even helemaal loslaat, de intentie is ingezet en je geeft het universum hoe je dat ook noemt, de kans om de wens op een eigen manier te vervullen. Heel deze oefening gaat uit van het idee dat het universum erop gericht is jouw wensen te vervullen, mits je deze wens kenbaar maakt.

gestorvenen tot leven wekken en vragen om hulp
Als we het dan hebben over leven en dood, zou het kunnen zijn dat een deel van je sterft op het moment dat je overlijdt. Dat wat van de aarde is, keert terug naar de aarde. Maar die essentiele ik-ervaringen, die vol leven zijn, zijn sterker dan de begrenzing van het materiële, van het lichaam en blijven leven. Er is een wijsheid die zegt dat er niets verloren gaat en alles terugkeert naar zijn oorsprong, daar waar het vandaan komt. Als je nog een stapje verder gaat in deze theorie zou je kunnen zeggen dat van ieder mens die reeds gestorven is, de essentie nog aanwezig is. En dat je deze essentie die nog bestaat in de wereld zonder de begrenzing van tijd en ruimte om hulp zou kunnen vragen.

De oefening bestond hieruit dat we gingen zitten rond een mooi leeg bord en een mandje vol kaarsjes. Ik vroeg iedere deelnemers te denken aan iemand die gestorven was, iemand die indruk op hem of haar had gemaakt. Tegelijkertijd dacht je dan aan de kwaliteit die je van deze bijzondere mens herinnert, de kwaliteit die iemand in essentie had. De persoon werd genoemd met de kwaliteit en een kaarsje werd aangestoken en op het bord gezet. Het was mooi om te zien hoe de gestorven mensen met deze respectvolle aandacht weer tot leven kwamen en er bijna 20 kaarsjes uiteindelijk het bord vulden. Ik schreef alle kwaliteiten op het papieren vel waar ik eerder de theorie van de inleiding op had geschreven. Het was een prachtige verzameling van kwaliteiten, die nog steeds aanwezig zijn in de geestelijke, volmaakte en essentiële werkelijkheid en die we om hulp kunnen vragen in tijden van wanhoop of het niet-weten.

laatste dag van je leven
Vanmorgen, een dag later, kreeg ik tijdens de ochtendmeditatie buiten in het bos waar we wonen een ingeving. Wat zou ik doen als dit de laatste dag van mijn leven zou zijn? Wat het eerste in me opkwam, is dat ik zou laten blijken aan mijn gezin (vrouw en kinderen) dat ik van ze houd. Ik doe dat eigenlijk veel te weinig en kwam op het kleine gebaar van een kaartje dat ik dan zou verstoppen op een plek waar ze het makkelijk zouden vinden. Na de meditatie vergat ik het idee weer, maar in de loop van deze dag kwam het toch weer een paar keer in me op. Na de lunch heb ik het idee uitgevoerd.

Dus bij deze de opdracht voor wie wil. Wat komt er als eerste in je op bij de gedachte als dit de laatste dag van je leven zou zijn? Kun je het ook uitvoeren? Misschien is het zelfs leuk om dit een tijdje te doen, iedere ochtend kijken wat bij deze gedachte in je opkomt. En de moed hebben om het ook te doen.