Gepubliceerd 25 augustus 2018 | Door tom ribbens
God is en blijft een beladen woord. Veel mensen hebben God voor hun karretje gespannen en dat geloof genoemd. Het woord God is misbruikt. God is door mensen als reden gebruikt om het meest gruwelijke geweld te plegen. Voor veel mensen, met name in onze samenleving, is het woord God daarom juist een gruwel. Achterhaald, achterlijk zelfs. Bijgeloof. Een vals houvast. Zij hebben God of het woord God niet nodig in hun leven. Zij zijn zichzelf genoeg.
Dat maakt het lastig om dit woord, dit beladen woord te gebruiken. Toch wil ik dat af en toe doen. Ik wil me dat woord niet laten ontnemen. Omdat dat woord voor mij precies uitdrukt wat soms ik wil zeggen. Omdat het precies uitdrukt wat ik soms ervaar. Het woord God heeft voor mij nog een zuivere lading, een zuivere klank. Zoals Etty Hillesum het schrijft; ik kom telkens weer uit bij een het hetzelfde woord God en dan hoef ik al het andere niet meer te zeggen.
Ik had het idee opgevat om in mijn vakantie als inspiratie iedere dag tijdens mijn ochtendmeditatie een psalmenboekje open te slaan en de psalm te lezen die op die betreffende pagina open lag en de zin op te schrijven die me op dat moment het meeste raakte. Het boekje was De Psalmen, vertaald door Ida Gerhardt en Marie van der Zeyde.
Dit waren de zinnen die me raakte.
– U bent mijn bescherming.
– Het is uw hand die het voltrekt.
– Dorstend leven heeft hij gelaafd.
– Hij heeft hongerend leven verzadigd.
– Onaangerand bleef ik – gij schraagt mij.
– Uw waarheid zend, uw licht en zij gaan voor mij uit.
Kolking roept kolking op
waar daverend water stort
wieling en waterval
op mij loopt alles storm.
Tot de aarde komt gij, geeft haar groeikracht, rijkdom geeft gij die zich vermeerdert: want de beek van Gods regen vloeit over. Zó geeft gij het graan zijn begin, schept gij het begin op de akker, drenkt de voren, effent het ploegland, maakt met zware regens het gewillig. En gij zegent wat gaat ontkiemen. En dàn kroont gij het jaar met uw gaven; welig groeit waar gij trad het gewas., heerlijk groent het gras van de steppe en der heuvelen dracht is een feest. Overdekt zijn de velden met schapen, en de dalen dragen het graan.
– Ik verkeer in oprechtheid des harten in het binnenvertrek van mijn huis.
– Om naar zijn verbondseisen te leven, om te onderhouden zijn wetten.
Toen koorden des doods mij omsnoerden, naar mij grepen angsten voor de afgrond, beklemming mij aangreep en pijn, toen riep ik de naam van de Heer aan: “laat mij, Heer, toch het leven behouden!”
– Doch wie zijn rust weet in de Heer, hem zal Gods genade omgeven.
– De Heer ziet uit de hemelen neder, heeft elk mensenkind in het oog.
– Voor u uit gaan genade en waarheid.
– De aarde leeft van de gave uwer schepping en zij allen wachten op u, dat gij voedsel hun geeft telken male.
Bij God is veiligheid. Mijn vrijheid rust in God, mijn eer, mijn onbezweken rots is hij. Bij God alleen verstilt mijn ziel.
Gij hebt uw hand op mij gelegd. Mijn oorsprong was u niet verholen toen ik in het verborgene gevormd werd, als in diepten der aarde ontworpen.
– Gij zalft mij met vernieuwde olie.
– Gij die de Heer zoekt, verblijdt u van harte.
– Die God zoekt, uw hart mag herleven.
– Niet naar onze schulden behandelt hij ons.
– Hij die voedsel geeft aan al wat leeft.
– Niet zal voor immer hij twisten, niet voor eeuwig hij toornen.
– Gij vervulde de wens van zijn hart, wees niet terug de vraag zijner lippen.
– Stond hij mensen niet toe hen te knechten, om hen wees hij koningen terecht.
– Hij die voedsel geeft aan al wat leeft.
– Gij hebt ons in de engte gedreven, ons met de knelling de lendenen omsnoerd.
– Maar gij leidde ons uit, tot uw volheid.
De laatste psalm die ik in het boekje opensloeg, bevatte de volgende zinnen; alles love de naam van de Heer, hij gebood en het was al geschapen. Dat hij grondde voor altijd en eeuwig, met een maatgang, niet te verbreken.
Wat ik daarna in een moment achter in onze tuin in het bos ervoer, was dat God in alles dat leeft aanwezig is.
In alles dat leeft, is God aanwezig.
In de wind die waait,
in het gras dat groeit,
in die vogel die vliegt,
in de zon die nu
door de wolken schijnt.
In de stem van mijn vrouw Gebi die me roept,
in de muziek die mijn zoon Bo maakt op zijn piano,
in onze hond Heppie die me vraagt om uitgelaten te worden.
Mijn hele vakantie was een grote worsteling met mijn neiging om mezelf te verliezen in van alles en nog wat. Het voor mij bekende rijtje; het laatste nieuws op mijn mobiel, de voetbaluitslagen, muziek, lekker eten, vrouwelijk schoon tijdens deze warme zomer. Ik word hierdoor als in een draaikolk met mijn aandacht naar buiten gezogen. Dan ben ik niet met God gevuld. Dan ben ik niet gevuld met het bewustzijn dat in alles dat leeft God aanwezig is. Daar zit dan een gat. Als een draaikolk die mijn aandacht naar buiten trekt.
Maar datzelfde gat, ontdekte ik nu, is ook het punt van onverdeelde aandacht! Het is een kwestie van met mijn aandacht naar buiten getrokken worden of met mijn aandacht naar binnen gaan. Daarin heb ik een keuze, ook al kost dit soms veel kracht. Hier wordt mijn ik-kracht opgebouwd. Als ik met mijn aandacht naar binnen ga, mijn innerlijke draaikolk onder ogen durf te zien, dan wordt dit gat een nieuwe bodem. Een tempel. De zetel van God. In God is alles één, onverdeeld. In God ben ik aanwezig. Als je God hebt, heb je alles. Is er niets meer nodig. Het feit dat ik dit in mijn onwetendheid, onbewustheid, als afgescheiden mens, niet zie, betekent niet dat dit niet waar is.
PS. Ook al drukt het woord God voor mij alles uit wat ik wil zeggen, dat hoeft voor een ander dus niet zo te zijn. Misschien roept het woord God bij iemand anders juist een negatief gevoel of beeld op. God is geen dogma. Dan zou het woord God wellicht vervangen kunnen worden door bv. Essentie of Hoger Bewustzijn of de Geliefde. In alles dat leeft, is Essentie aanwezig. In Essentie is alles één, onverdeeld. In Essentie ben ik aanwezig. Als je Essentie hebt, heb je alles.
Ook al is dat misschien waar, voor mij raken deze woorden dan niet de kern, die het woord God wel raakt. Maar dat is voor mij.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!