Gepubliceerd 10 september 2014 | Door tom ribbens
Iedere maandagochtend op mijn werkadres in Tilburg en woensdagochtend om de twee weken bij Pleiade, geef ik een latifa-meditatie. Het is een oefening uit de soefi-traditie, die helpt om contact te maken met de essentiële kwaliteiten die in ieder mens aanwezig zijn. Daarnaast heb ik voor de meer beelddenkers onder ons een visualisatie ontwikkeld van een denkbeeldige plant, die groeit vanaf het zaadje in de grond tot zijn meest volmaakte vorm. Als symbool voor onze eigen, menselijke groei. De oefening kan staand gedaan worden, maar meestal doe ik hem zittend op een stoel. De rug recht, het liefst los van de leuning, recht op het bekken zodat de zitbotjes voelbaar zijn op de stoel waarop gezeten wordt.
Eerst heet je jezelf welkom op de plek waar je de oefening doet, voel je lichaam, plekken van spanning, plekken van ontspanning, je beide voeten op de grond, je contact met de aarde die ons draagt. Daarna ben je je bewust van je ademhaling, volg je met je aandacht het ritme van je adem. In en uit, alsof je wordt geademd. Dan herinner je je jouw naam, de klank van jouw naam, de naam waarmee je wordt geroepen, je jezelf herkent; dit ben ik, dit is mijn naam.
Je pakt dan met je linkerhand je rechterhand of pols en neemt deze hand mee naar je linkerzij. Dit is de eerste plek van deze oefening met de kwaliteit AANVAARDING. Wat je doet is je plaatst jezelf met jouw naam in het middelpunt van jouw leven op dit moment. Alles wat er in je leven gebeurt, jouw omstandigheden. En je kijkt daarnaar vanuit deze kwaliteit aanvaarding. Je maakt in feite alles vrij van jouw oordeel van goed of slecht. Alles wat hier aanwezig is, is immers nodig voor je verdere groei. Dit is het moment dat je het zaadje van je denkbeeldige plant in de grond stopt, een paar centimeter onder de grond, in het donker, met alle potentie die het als een blauwdruk in zich heeft om een grote, prachtige plant te worden.
Dan adem je een keer diep in en op je uitademing neem je je handen mee over je buik naar je rechterzij. Dit is de plek met de essentiële kwaliteit VERLANGEN. Kijk of je contact kunt maken met je verlangen op dit moment, op dit moment van de week, op dit moment van het jaar. Wat is je wens, misschien wel je liefste wens. Wat heb je nodig? Durf je hier contact mee te maken, ook al doet het pijn, omdat je ook kan voelen wat je hebt gemist, de pijn van het gemis, niet gezien zijn etc. In het beeld van de plant, is dit het moment dat je zaadje onder de grond begint te groeien, tegen de zwaartekracht in, naar het licht met alle levenskracht die het in zich heeft. Verlangen is het begin van iedere groei.
Je ademt dan weer diep in en op je uitademing neem je je handen mee schuin omhoog, over je buik, je middenrif naar je linkerlong, je linker borst. Dit is de plek van HOOP. Hier kun je je de vraag stellen; wat geeft mij hoop? Wat geeft mijn verlangen richting? Welke kansen en mogelijkheden komen op mijn pad? Welke ideeën komen in me op? Welke mensen ontmoet ik, die mij inspireren? Dit is de plek van hoop, maar ook van wanhoop. Als ik het even niet meer zie zitten, vast zit in mezelf, mijn innerlijke blokkade tegenkom. Durf ik me dan kwetsbaar te maken, uit mijn isolement te komen en om hulp te vragen? Te bidden misschien; ik kan het niet alleen. Ik hoef het niet alleen te doen.Hier komt mijn denkbeeldige plant boven de grond. Het jonge, frisse groen van de lente. Kwetsbaar en krachtig tegelijk.
Dan adem je deze kwaliteit hoop diep in en op je uitademing neem je je handen mee over je borst naar je rechter long, je rechterborst. Dit is de plek van VERTROUWEN. Hier ga je staan voor wie je bent. Trouw aan jezelf. Trouw aan jouw eigenheid. Je durft af te wijken van wat anderen van je verwachten, af te wijken van het collectief, een individu te zijn, een eenling. Hier ben je ook trouw aan jouw talent en de manier waarop je jouw kwaliteiten in de wereld zet. Je neemt daar verantwoordelijkheid voor. Je geeft daar vorm aan, zoals jouw plant vorm krijgt.Hier krijgt jouw plant takken en bladeren boven de grond, wortels die diep de aarde in gaan. De plant krijgt stevigheid. Vertrouwen geeft stevigheid.
Je ademt je vertrouwen diep in en op je uitademing neem je je handen mee omhoog naar je keelgebied. Hier laat je je handen liggen op deze plek van OVERGAVE. Je laat los wat je niet meer nodig hebt, wat je heeft gediend, maar wat nu in de weg zit. Gewoontes, patronen, spullen wellicht. Van mensen die niet meer passen, neem je afscheid. Je schept ruimte voor iets nieuws. Je zet een stap in het onbekende en ook al ben je bang, je neemt je angst mee, je geeft je over. Je laat je leiden. Je denkbeeldige plant is nu stevig genoeg om een storm te weerstaan. Hij buigt mee met de wind, de regen, maar breekt niet. En als het in jouw leven stormt, chaotisch is, dan ga je met je aandacht naar binnen en zoekt je ankerpunt, je rustpunt, daar waar het stil is, veilig. Je antwoord krijgt.
Dan adem je ook jouw overgave diep in en laat je handen een stukje zakken tot het midden van je borst. De plek van je hart. Dit is de plek met de kwaliteit LIEFDE. Kijk maar eens of je contact kunt maken met jouw liefde, de liefde die er voor je is, onvoorwaardelijk. Voor wie jij bent. Hier word je lief gehad. Dit is je kern, je bron, de zon die jouw licht, warmte en leven geeft. Dit is ook de plek waarin we verbonden zijn met elkaar, met onze omgeving, met de aarde, met het heelal. Alles is een en wij zijn daar deel van. Hier krijgt je plant de eerste bloemen met de meest prachtige kleuren en vormen. Sommige gaan al open, sommigen zijn nog dicht, in de knop.
Dan adem je deze liefde diep in en laat je je handen nog een stukje zakken naar de laatste plek van deze oefening, op je navel met de kwaliteit IK WIL. Hier valt even alles op zijn plek, voel je je compleet. Jouw leven heeft zin en betekenis. Net zoals jouw plant die is uitgegroeid in zijn meest volmaakt vorm. Alle bloemen zijn open en trekken allerlei insecten aan, bijtjes, vlinders etc. De plant staat te stralen in het licht, het is alsof hij licht geeft van binnenuit.
Dan adem je ook jouw wil diep in en laat je je handen zakken in je schoot of op je benen en sluit je voor jezelf deze oefening af.
Op maandag doe ik nog een visualisatie van de week die voor ons ligt. Je maakt dan een beeld van je komende week, wat daarin plaats vindt, wat je zou willen doen. De vraag is welk beeld, welk gevoel, welk verlangen past bij deze week. Dat adem je dan diep in en weer uit, zodat deze kwaliteit als een rode draad door je week loopt en jezelf herinnert in alle drukte en dagelijkse beslommeringen, waarin we onszelf zo vaak kunnen verliezen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!