Gepubliceerd 23 december 2021 | Door tom ribbens
Goedenavond allemaal, waarde burgers van Nederland. Ik sta hier op kerstavond met een zwaar gemoed, 6 dagen na de laatste persconferentie van 18 december, waarbij we besloten om een nieuwe, harde lockdown aan te kondigen. Toen stonden we met 3en, nu sta ik hier alleen. Eigenlijk wist hier niemand iets van, tot een uur geleden ik deze persconferentie aankondigde. Ik sta hier op kerstavond niet voor niets, dat mag duidelijk zijn en is ook bijzonder. Dat is goed overgekomen, want deze zaal zit helemaal vol. Nogmaals, ik sta hier met een zwaar gemoed, maar wel anders dan alle persconferenties hiervoor. Want ik heb een belangrijke, persoonlijke mededeling te doen. Ik merk dat ik bij deze woorden ook volschiet. Het raakt me wat ik u te zeggen heb.
Afgelopen nacht heb ik namelijk een droom gehad. In deze droom zie ik Jozef en Maria, die zwanger is van Jezus, vermoeid door het dorpje Bethlehem trekken en proberen ze bij verschillende herbergen onderdak te vinden. Maar telkens wordt gezegd; jullie mogen niet naar binnen, want jullie hebben geen Coronapas. Op de een of andere manier kwam dat bij mij binnen, raakte me dat. Totdat ze dus bij mij aanklopte alsof ik een eigenaar was van een herberg en ze vroegen me of ze naar binnen mochten. Dat raakte me, het kwam zo binnen. Raakte mijn hart, ik kon hen gewoon niet weigeren. Ik had namelijk door dat het over Jezus ging en hoe kun je Jezus weigeren? Dat ging gewoon niet. Vanuit mijn hart moest ik hen wel binnenlaten. En toen werd ik wakker, met deze droom en er kwam direct een zin in me op, als op een soort spandoek; politiek gaat over mensen.
Dat heeft mij zo wakker geschud in waar ik al heel mijn politieke carrière mee bezig ben en met name de laatste 2 jaar met het Coronabeleid. Ik was niet bezig met mensen, ik was bezig met modellen, met cijfers, getallen, algoritmes, met een papieren werkelijkheid. Met een technocratische wereld. Als ik dan ook terugdenk aan de Toeslagenaffaire en wat daar gebeurd is, dat ging ook niet over mensen. Dat ging allemaal over technocratische oplossingen zonder de verbinding aan te gaan met de mensen die het betrof. Voor het eerst in mijn leven heb ik nu door dat dat voor mij niet langer gaat, dat dat een doodlopende weg is. En voel ik nu ook in één keer wat al die beslissingen die genomen zijn, wat dat met mensen heeft gedaan. En ik kan op die manier niet meer verder. Dat raakt me ook weer nu ik dit zeg. Ik kan geen politiek meer bedrijven enkel vanuit een model. Ik moet de verbinding gaan maken met mensen. Wat het hen doet. Ik heb enorm veel spijt van wat ik mensen heb aangedaan met mijn keuzes en neem daar volledig de verantwoordelijkheid voor. Ook al dacht ik op dat moment dat dat goed was, nu zie ik dat dat voor heel veel mensen niet goed is geweest. Dat is nu door deze bijzondere droom tot mij doorgedrongen. En ik wil een nieuwe start maken, want het kan zo niet langer. Wat namelijk goed lijkt vanuit een model, kan voor heel veel mensen namelijk helemaal verkeerd uitvallen. En daar ben ik me nu bewust van. Daarom sta ik hier met een zwaar gemoed, maar zo totaal anders. Het doet me ook goed om dit nu naar u uit te spreken, daarom ben ik ook opgelucht. Ik bied mijn oprechte excuses aan voor wat ik u, de burgers van Nederland, heb aangedaan. Het leed dat ik heb veroorzaakt. Met name ook door de scherpe polariteit die in de samenleving door ons eenzijdige en dwingende beleid is ontstaan. Eigenlijk voor het eerst in mijn leven bied ik mijn oprechte excuses daarvoor aan. En wil ik een nieuwe start maken.
Maar ik wil u eigenlijk ook eerst de ruimte bieden, want ik bied wel mijn excuses aan, maar ik begrijp ook dat die aan de andere kant aanvaard dienen te worden. Of niet. Ik wil een voorstel doen voor een nieuwe start, maar ik accepteer ook als u niet met mij verder wilt. Dan neem ik daar verantwoordelijkheid voor. Als dat de boodschap is, dan neem ik ook afstand van mijn premierschap en dit kabinet. Dan zullen er nieuwe verkiezingen moeten komen. Excuses moeten namelijk ook aanvaard worden.
Ik wil u wel alvast een inkijkje geven in wat mijn nieuwe richting zal zijn en dan heb ik het even puur over het Coronabeleid. Mijn nieuwe plan heeft in ieder geval de consequentie dat ik niet meer wil inzetten op 1 spoor. Ik ben mezelf eerlijk gezegd helemaal verloren in alle krachten, alle belangen die speelden. Het was een soort visie waarbij we werkelijk dachten dat het volledig vaccineren van de bevolking in combinatie met de Coronapas ons uit deze crisis zou helpen. En als ik daar nu, vanuit mijn nieuwe inzicht, naar kijk, moet ik toegeven dat deze strategie is mislukt. Dit gaat ons niet uit deze crisis helpen. Wat ik nu zou willen, is op een meerdere sporen inzetten. En vaccineren alleen nog maar zien als ondersteuning voor de risicogroep, de ouderen, de kwetsbaren met onderliggende klachten, die ondertussen bekend zijn. Als ik kijk naar de feiten dat maximaal 20 procent van de bevolking kwetsbaar is, dus in het ziekenhuis terecht kan komen en dat 80 procent het virus op een natuurlijke manier kunnen verwerken, moeten we voor die laatste groep de goede voorwaarden bieden om het virus door te maken. Niet voor niets is de beschermingstijd verlengd van een half jaar naar een jaar voor mensen die Corona hebben gehad, terwijl het huidige vaccin maar 3 maanden bescherming biedt en er daarna weer boosters nodig zijn. Goede voorwaarden wil zeggen; inzetten op preventie, ondersteuning van het immuunsysteem, goede voeding, beweging. Inzetten op ventilatie. Er zijn filters op de markt die het virus uit ruimtes kunnen halen, waardoor daar geen besmettingen plaats vinden. Inzetten op behandeling voordat mensen in het ziekenhuis terecht komen. Er zijn nu medicijnen die enkel in het ziekenhuis worden gegeven, wat mij betreft kunnen die ook door huisartsen aan mensen thuis worden voorgeschreven. Ik ga bovendien serieus kijken naar samenwerking met samenstellers van vaccins die op een oude manier ontwikkeld zijn en wellicht betere en langere bescherming bieden dan de mRNA-vaccins en met eventueel minder bijwerkingen. Ook zal er wat mij betreft serieuze financiële ruimte worden gemaakt om zorg op te schalen en het ziekenhuispersoneel te waarderen naar wat ze waard zijn. Een flexibele opschaling, mogelijk als er crisis is. Daar wil ik me hard voor maken. Er zijn veel mensen in ziekenhuizen weggelopen en terecht. Ik wil me dus op meer sporen gaan richten om dit virus op een goede en duurzame manier te verwerken en we niet telkens van de ene lockdown in de andere terechtkomen. Tot slot, maar niet minder belangrijk, is dat ik het huidige OMT wil ontbinden en een nieuw OMT samenstellen. Hierbij zal er, naast de medische kant van het verhaal, veel meer aandacht zijn voor menselijke aspecten in de samenleving, zoals economie, sociologische en psychologische gevolgen, onderwijs, sport, cultuur, middenstand, horeca. Zij zullen allen vertegenwoordigd zijn om tot een veel bredere balans te komen van beslissingen die worden genomen.
Dit zijn punten die ik wil noemen, die zullen later nog concreet uitgewerkt worden. Het belangrijkste van alles is dat ik veel mensgerichter wil gaan werken in de politiek en dus niet meer enkel vanuit modellen en cijfers. Maar voor nu bent u eerst aan zet. Ik ga op korte termijn een bindend referendum organiseren met de vraag of u met mij verder wilt gaan of dat er nieuwe verkiezingen moeten komen. En dat gaat binnen een week gebeuren. Dank u voor uw aandacht. Een goede kerstavond en een mooi nieuw begin van 2022.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!