bron

Zittend bij mijn heilige plek in het bos, kom ik erachter wat ik zoek. De bron van levend water. Om van daaruit te drinken, zoals in psalm 42.

Zoals een hert reikhalst naar water,
zo verlang ik naar God,
naar levend water.
Zoals een hinde smacht naar stromend water,
zo smacht mijn ziel naar u, o God.
Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God,
wanneer mag ik nader komen
en Gods gelaat aanschouwen?

Dat levend water is niet te vinden in het collectieve gevoel van de WK voetbal dat er op dit moment is nu Nederland in de finale zit. Ik voel mijn neiging vanuit de print uit mijn verleden om hierin mee te gaan. Maar het is een tijdelijke, uiterlijke euforie. De echte euforie, de euforie voor mijn eigen individualiteit, mijn ik, zit in het drinken van de innerlijke bron. Dat levend water.